کد مطلب:33505 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:145
بنده معتقدم كه ما آدمیان حقیقتا مختاریم و از یك موجود مختار هیچ چیز كم نداریم. (مختار، یعنی موجودی كه افعالی را از سر اراده و رضایت انجام می دهد. مرید بودن، كافی نیست، رضایت هم شرط است. آنهم رضایتی كه بتواند مسبوق به كراهت باشد، یعنی رضایت درجه دوم) لكن اختیار یا مختاریت، امریست كه شدت و ضعف می پذیرد. بسیاری از آدمیان از اختیار، آزاد بودن از قوانین عالم، یا تصرف هوسناكانه در جهان بیرون و درون را در می یابند.
اكنون سوال این است كه آیا انسان در درون این دایره ی محدود واقعا مختار است یا خیر؟